• Normal şartlar altında, tarihi yerler ve kültürel varlıklar askeri kuvvetlere karşı uluslararası hukuk tarafında himaye altına alınmıştır.

• Herhangi bir askeri amaçla kullanıldıkları taktirde, korumaları kalkar ve saldırıya maruz kalabilirler.

• Askeri çalışmalar, planlanan harekatın sonucu ile orantılı olacak şekilde sürdürülmelidir.

Orantılılığın yerine gelmesi için, bir askeri eylem esnasında, sadece kendi tarafında değil, her iki tarafı da kapsayacak genel zararlar, kayıplar ve yaralanmaların beklenen askeri avantajları aşmaması şartı gereklidir. Bu pragmatik stratejik düşünceyle nasıl bağdaştırılır? Antik el yapımı eşyalar ve kültür mirasının yok edilmesiyle ilgili General Eisenhower' un sözleriyle: "Ünlü bir binanın yıkılması ile kendi adamlarımızı feda etmek arasında seçim yapmamız gerekirse, bizim adamlarımızın canı kesinlikle daha değerlidir ve bina feda edilmelidir." Lakin, Eisenhower burada bitirmeyip şu şekilde sözlerini sürdürüyor: "Fakat seçim her daim bu derece net anlaşılır değildir. Birçok durumda anıtlar harekatın gereksinimlerine bir zarar vermeden de korunabilirler. Hiçbir şey askeri ihtiyaç argümanı karşısında ayakta kalamaz. Bu kabul edilmiş bir ilkedir. Fakat askeri ihtiyaç ifadesi, bazen askeri rahatlık veya hatta kişisel rahatlık sözünün daha uygun olduğu durumlarda da kullanılmaktadır. Bunun gevşeklik veya umursamazlığı örtbas etmesini istemiyorum. "

Convention for the Protection of Cultural Property in the Event of Armed Conflict with Regulations for the Execution of the Convention 1954 http://portal.unesco.org/en/ev.php-URL_ID=13637&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html

http://www.monumentsmen.com/blog/2013/12/29/3661/3661/