• Υπό κανονικές συνθήκες, οι ιστορικοί τόποι και τα πολιτιστικά αγαθά προστατεύονται από τη στρατιωτική βία σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.

• Εάν χρησιμοποιηθούν για οποιοδήποτε στρατιωτικό σκοπό, χάνουν την προστασία τους και υπόκεινται σε επίθεση.

• Ωστόσο, οι στρατιωτικές προσπάθειες πρέπει να παραμένουν ανάλογες με το επιθυμητό τελικό αποτέλεσμα μιας επιχείρησης.

Η αναλογικότητα απαιτεί οι ζημιές, οι απώλειες ή οι τραυματισμοί που προκύπτουν από οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια, όχι μόνο για τη μία πλευρά αλλά συνολικά, να μην είναι υπερβολικές σε σχέση με το αναμενόμενο στρατιωτικό πλεονέκτημα. Πώς μπορεί αυτό να συνδυαστεί με ρεαλιστική στρατηγική σκέψη; ”Άλλωστε, σύμφωνα με τα λόγια του στρατηγού Αϊζενχάουερ αναφερόμενος στην καταστροφή αρχαίων αντικειμένων και πολιτιστικής κληρονομιάς: «Αν πρέπει να διαλέξουμε μεταξύ της καταστροφής ενός διάσημου κτιρίου και της θυσίας των δικών μας ανθρώπων, τότε οι ζωές των ανδρών μας μετρούν απείρως περισσότερο και το κτίριο πρέπει να καταστραφεί.” Ωστόσο, ο Αϊζενχάουερ δεν σταμάτησε εκεί. Το απόσπασμα συνεχίζει: «Αλλά η επιλογή δεν είναι πάντα τόσο ξεκάθαρη όσο αυτή. Σε πολλές περιπτώσεις, τα μνημεία μπορούν να διατηρηθούν χωρίς καμία επίπτωση στις επιχειρησιακές ανάγκες. Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στο επιχείρημα της στρατιωτικής αναγκαιότητας. Αυτό αποτελεί αποδεκτή αρχή. Αλλά η φράση "στρατιωτική αναγκαιότητα" χρησιμοποιείται μερικές φορές όπου θα ήταν πιο αληθινό να μιλάμε για στρατιωτική ευκολία ή ακόμα και για προσωπική ευκολία. ”Δεν θέλω αυτό να καλύπτει την χαλαρότητα ή την αδιαφορία».

Convention for the Protection of Cultural Property in the Event of Armed Conflict with Regulations for the Execution of the Convention 1954

http://portal.unesco.org/en/ev.php-URL_ID=13637&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html

http://www.monumentsmen.com/blog/2013/12/29/3661/3661/