Dok su vojni lekari pripadnici vojne profesije, oni su i članovi medicinske profesije i zato imaju dodatna prava i odgovornosti prema ostalim članovima oružanih snaga. Doktori moraju da tretiraju pacijente prema medicinskoj potrebi, pre nego prema drugim razlozima. Oni moraju da odole pritiscima drugih da tretiraju pacijente prema taktičkim i strateškim potrebama.

Iako je možda teško prihvatiti, takođe je nevažno da li druga starna poštuje pravila - upravo se ta pravila borimo da održimo i zato je važno da se izbegne spuštanje na isti moralni nivo kao i onih koji ih krše.

‘Suštinska i primarna moralna dužnost je ona prema pacijentu; bez obzira na etničku pripadnost, religiju ili borbenu grupu kojoj pripadaju. Nezavisnost pacijenta može biti ugrožena autoritativnim zabranama vojske, ali je i dalje na lekarima da primenjuju čvrsti moralni kod da omoguće najbolji mogući ishod za pacijenta.’ (Bler, 2011).

Dankan Bler, ‘Kome vojni komandant duguje moralnu dužnost?’, u izdanju Dejvida Vetama, Etika, zakon i vojne operacije, (Palgrave Macmillan, Basingstoke, 2011), str.202

Dejvid Vetam, ‘Ubijanje u okviru pravila’, Mali ratovi i pobune, izdanje 18/4 decembar 2007, str.721-733.