• Κατά τη συζήτηση σχετικά με τους λόγους ανάπτυξης μιας στρατιωτικής επιχείρησης, προφανώς πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη η επιχειρησιακή ασφάλεια.

• Ίσως αξίζει να γίνει διάκριση ανάμεσα στα προσωπικά συναισθήματα και τα επαγγελματικά καθήκοντα.

• Τα περισσότερα μέλη του στρατού δεν γνωρίζουν όλα τα σχετικά γεγονότα πίσω από την απόφαση της κυβέρνησης να προσφύγει σε πόλεμο και επομένως δεν μπορούν πάντα να κάνουν ακριβείς κρίσεις για το "δίκαιο" του πολέμου.

• Εάν είναι αβέβαιοι, θα πρέπει να μπορούν να εμπιστευτούν ότι η ιεραρχία τους οδηγεί σε έναν δίκαιο πόλεμο.

• Θα πρέπει, ωστόσο, να αναλογίζονται εάν οι διαταγές που τους δίδονται κατά την συμμετοχή τους στην επιχείρηση είναι νόμιμες ή δίκαιες.

«…οι περισσότεροι στρατιώτες απλά δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν όλα τα σχετικά γεγονότα σχετικά με την απόφαση μιας κυβέρνησης να προσφύγει δε πόλεμο και έτσι δεν είναι σε θέση να καταλήξουν σε τεκμηριωμένη κρίση για το "δίκαιο" ή το "άδικο" του πολέμου. Ενώ σε ορισμένα πλαίσια, η θέση που παίρνει το κράτος μπορεί να είναι αρκετά σαφής, σε άλλα πλαίσια μπορεί να είναι τρομερά περίπλοκη και η ικανότητα να μάθει κανείς την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει μπορεί να διακυβεύεται με πολλούς τρόπους. Σε τέτοιες συνθήκες, σίγουρα, δεν μπορούν να κατηγορηθούν αυτοί που μάχονται στον πόλεμο, παρά μόνο να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους πραγματικά εντός του πολέμου, εάν αυτές παραβιάζουν άμεσα τις επιταγές της συνείδησης, όπως η στοχοποίηση αμάχων. Εάν έχουν αμφιβολίες για το "δίκαιο" του πραγματικού πολέμου, θα πρέπει να επιδεικνύουν ταπεινότητα και να αποδεχόνται ότι δεν πρέπει να ακολουθούν την εσωτερική φωνή της συνείδησής τους, αλλά να επαφίονται σε εκείνους που βρίσκονται σε καλύτερη θέση να κρίνουν.

Αυτό φυσικά απαιτεί αρκετή πίστη στην ιεραρχία - οι στρατιώτες πρέπει να έχουν μια εγγενή πεποίθηση ότι οι σωστές ερωτήσεις έχουν τεθεί από τα σωστά άτομα στην κορυφή αυτής της ιεραρχίας και ότι, μόνο όταν οι ανώτεροι αξιωματικοί έχουν ικανοποιηθεί με τις απαντήσεις, θα εκδόσουν διαταγές σε όλους τους άλλους στην αλυσίδα διοίκησης».

Βλ. 3 Καρό

Andrea Ellner, Paul Robinson, and David Whetham, ‘Introduction: “Sometime they’ll give a war and nobody will come”’ in Andrea Ellner, Paul Robinson, and David Whetham (eds.), When Soldiers Say No: Selective Conscientious Objection in the Modern Military, (Ashgate, Farnham, 2014), p5.