• Συχνά είναι δύσκολο για τους αμάχους να εγκαταλείψουν τις περιοχές μάχης.

• Πώς ξέρετε ότι δεν υπάρχουν ηλικιωμένοι συγγενείς ή άρρωστα παιδιά που δεν μπορούν να μετακινηθούν;

• Τι γίνεται αν είναι πολύ φοβισμένοι για να μετακινηθούν;

• Οι άμαχοι δεν πρέπει να «κατηγορούνται» επειδή βρίσκονται εκεί που διεξάγονται οι μάχες – πρέπει να προστατεύονται από τις επιπτώσεις της μάχης όσο το δυνατόν περισσότερο.

• Ειδικά στις επιχειρήσεις καταστολής εξεγέρσεων, η υποστήριξη του άμαχου πληθυσμού αποτελεί το κλειδί για την επιτυχία τους.

Επομένως, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο αντίκτυπος που θα έχει μια επιχείρηση μάχης στους αμάχους.

«…στους ανορθόδοξους πολέμους, όπου οι γραμμές μάχης δεν είναι σαφώς καθορισμένες, οι άμαχοι έχουν συχνά λίγες ευκαιρίες να απομακρυνθούν από τον χώρο της μάχης και έτσι μπορούν εύκολα να παγιδευτούν σε επικίνδυνες καταστάσεις όταν αρχίσει ο αγώνας… η απόκτηση της υποστήριξης του τοπικού πληθυσμού είναι στην πραγματικότητα ο στρατιωτικός στόχος μιας επιχείρησης καταστολής εξέγερσης. Εάν ισχύει αυτό, τότε όσον αφορά την επιτυχία της συνολικής επιχείρησης, μπορεί να είναι πιο σημαντικό να μειωθούν, ή ακόμη και να εξαλειφθούν, οι απώλειες αμάχων στον τοπικό πληθυσμό από το να σκοτωθούν ή να συλληφθούν αντάρτες.»

Stephen Coleman, Military Ethics: an Introduction with Case Studies, (Oxford University Press, Oxford, 2013), p180-181, 183.