Εάν μια ήσσονος σημασίας παράβαση αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως μια σημαντική παραβίαση των κανόνων, αυτό οδηγεί στην τήρηση των κανόνων με κάθε κόστος ή απλώς υπονομεύει τη διαφορά μεταξύ πραγμάτων που δεν έχουν πραγματικά σημασία και πραγμάτων που είναι απίστευτα σοβαρά;

Εάν μια τιμωρία δεν είναι ανάλογη του εγκλήματος, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συγκάλυψη εξαιτίας του αισθήματος αδικίας που αφορά σε σκληρή τιμωρία για ασήμαντα αδικήματα. Η συγκάλυψη υπονομεύει όλους τους κανόνες και την εξουσία όσων τους θεσπίζουν. Επομένως, κάθε «έγκλημα» πρέπει να αντιμετωπίζεται μεμονωμένα και περιπτωσιολογικά, και η τιμωρία πρέπει πάντα να είναι ανάλογη του εγκλήματος.

"Ως μέλη του στρατού συνειδητοποιούμε την αναγκαιότητα της τήρησης εντολών, ωστόσο αναγνωρίζουμε ότι είναι ευθύνη μας να λαμβάνουμε ορθές αποφάσεις όταν παρέχεται ελάχιστη ή καθόλου καθοδήγηση. Εάν εκπαιδεύουμε τους μελλοντικούς μας αξιωματικούς να τηρούν τις αρχές της εντιμότητας και της ακεραιότητας μέσω της τιμωρίας όταν δεν το πράττουν, σε ποιο σημείο ενθαρρύνουμε την ατομική τους ευθύνη;» (Η έννοια της τιμής της Ακαδημίας Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ).

Βλ. 5 Σπαθί

Midn 1/C Ostwind and Midn 1/C Dunlap, The Honor Concept of the U.S. Naval Academy

http://isme.tamu.edu/JSCOPE99/Navy99.html